۱۳ تیر ۱۴۰۴
تمیز کردن ماشین فقط برای زیباتر دیده‌شدن آن نیست؛ اگر با دقت انجام شود، می‌تواند از رنگ بدنه، قطعات کرومی، لاستیک‌ها، و حتی سلامت فنی خودرو محافظت کند. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که کارواش بهتر از شست‌وشوی خانگی است، اما واقعیت این است که بسیاری از کارواش‌ها از پارچه‌های زبر یا شوینده‌های قوی استفاده می‌کنند که در بلندمدت به رنگ خودرو آسیب می‌زنند. در عوض، شست‌وشوی دستی در خانه، اگر درست انجام شود، می‌تواند با کیفیت و دقت بالاتری انجام گیرد. این متن راهنمای کاملی است برای شست‌وشوی ماشین در خانه.
مرحله‌ی ۱: محل و زمان مناسب را انتخاب کنید
بهترین زمان برای شستن ماشین، اول صبح یا آخر عصر است؛ چون نور مستقیم آفتاب باعث می‌شود آب و کف خیلی سریع تبخیر شوند و روی بدنه لکه بگذارند. سطح زمین باید شیب‌دار نباشد تا آب جمع نشود و سر نخورید. اگر امکان دارید، ماشین را روی سطح بتنی یا سنگ‌شده پارک کنید تا گرد و خاک زیر آن به گل تبدیل نشود و دوباره ماشین را کثیف نکند.
💡 بعضی‌ها ماشین‌شان را زیر درخت پارک می‌کنند که سایه داشته باشد، ولی شیره‌ی درخت، فضله‌ی پرنده‌ها یا گرده‌ی گل‌ها ممکن است بدنه را در عرض چند ساعت کثیف کنند. اگر تمیزی ماشین برایتان مهم است، بعد از شست وشو آن را زیر درخت پارک نکنید!
مرحله‌ی ۲: ابزار مناسب، نصف راه موفقیت
دو سطل لازم دارید: یکی برای کف و دیگری فقط برای آب‌کشی. استفاده از اسفنج یا دستکش میکروفایبر از ایجاد خش جلوگیری می‌کند. برای داخل رینگ چرخ‌ها هم فرچه‌ی نرم یا مسواک کهنه بسیار مفید است. برای درزهای ریز، از قلم‌مو نقاشی نرم یا گوش‌پاک‌کن استفاده کنید. نکته‌ی بعدی اینکه شامپو مخصوص ماشین تهیه کنید؛ مایع ظرفشویی PH نامناسب دارد و لایه‌ی محافظ روی رنگ را از بین می‌برد.
💡 اگر شامپو ندارید، یک قطره نرم‌کننده‌ی لباس در سطل آب می‌تواند بدنه را براق‌تر کند؛ اما نباید مداوم از آن استفاده شود چون حالت چربی دارد.
مرحله‌ی ۳: شست‌وشوی بدنه، از بالا به پایین
ابتدا گرد و غبار خودرو را از بین ببرید. بعد کف را با اسفنج نرم روی بدنه بکشید، از سقف به پایین حرکت کنید تا آلودگی به بخش‌های تمیز منتقل نشود. دسته‌ی درها، آینه‌ها، خط دور شیشه‌ها و لبه‌ی صندوق عقب، نقاطی هستند که اغلب فراموش می‌شوند، ولی بیشترین تماس دست یا آلودگی را دارند.
💡 برای جلوگیری از ایجاد خش، هرگز اسفنج را به صورت دایره‌ای روی بدنه نکشید؛ حرکت اسفنج همیشه به‌صورت خطی انجام دهید (بالا به پایین یا چپ به راست).
مرحله‌ی ۴: آب‌کشی و خشک کردن بدون رد آب
با یک ظرف آب، صابون‌ها را به‌خوبی بشویید. از دستمال میکروفایبر مخصوص خشک‌کردن خودرو استفاده کنید، چون آب را جذب می‌کند و پرز نمی‌دهد. بعد از خشک‌کردن، می‌توانید از اسپری‌های براق‌کننده‌ی مخصوص بدنه استفاده کنید که علاوه بر درخشندگی، لایه‌ای محافظ روی رنگ ایجاد می‌کنند.
💡 اسپری کردن کمی آب مقطر روی دستمال قبل از خشک‌کردن نهایی، جلوی ایجاد رد آب را می‌گیرد.
مرحله‌ی ۵: تمیزکاری داخل خودرو؛ غبارزدایی و عطر تازه
کف‌پوش‌ها را بیرون آورده، تکانده و اگر پلاستیکی‌اند، با آب و شوینده بشویید. از جاروبرقی خانگی برای گوشه‌ها، زیر صندلی‌ها و حتی دریچه‌های کولر استفاده کنید. برای داشبورد و قطعات پلاستیکی از دستمال مرطوب مخصوص ماشین استفاده شود؛ اگر ندارید، مقداری سرکه‌ی سفید و آب را با پارچه‌ی نرم ترکیب کنید. اگر از اسپری براق‌کننده استفاده می‌کنید، آن را روی دستمال بزنید، نه مستقیم روی سطح، تا از لک افتادن جلوگیری شود.
💡 یک تکه زغال فعال یا جوش شیرین داخل یک کیسه‌ی پارچه‌ای کوچک بگذارید و در خودرو بگذارید؛ بوی بد را به‌طور طبیعی جذب می‌کند.
مرحله‌ی ۶: مراقبت از چرخ‌ها و رینگ‌ها
چرخ‌ها از آلوده‌ترین بخش‌های خودرو هستند و نباید با همان دستمال بدنه تمیز شوند. از فرچه برای قالپاق و رینگ استفاده کنید. اگر لاستیک‌ها خشک یا گچی‌رنگ شده‌اند، از اسپری براق‌کننده‌ی لاستیک استفاده کنید.
💡 با یک مسواک قدیمی و خمیردندان سفید، می‌توانید نوشته‌های روی لاستیک را برق بیندازید!
چند نکته‌ی تکمیلی
تلاش کنید تا با کمترین میزان آب ماشین را بشویید. می‌توانید آبی که برای شستن میوه‌ها و سبزی‌ها استفاده می‌کنید را ذخیره کنید و با کمک آن ماشین را بشویید.
اگر بدنه‌ی خودرو رنگ متالیک یا تیره دارد، هر ۲ یا ۳ ماه یک‌بار واکس بدنه بزنید.
اگر فضله‌ی پرنده یا شیره‌ی درخت روی رنگ افتاد، بلافاصله آن را پاک کنید؛ چون خاصیت اسیدی دارد و در چند ساعت می‌تواند لایه‌ی رنگ را بخورد.
همیشه یک دستمال میکروفایبر تمیز در ماشین نگه دارید؛ برای گردگیری سریع یا پاک‌کردن شیشه‌ی بخارگرفته بسیار مفید است.
